ေႀသာ္.. သူမွ မသိရွာပဲ ကိုး..

ေၾသာ္- သူမွ မသိရွာပဲကိုး (ကဗ်ာ) တီေကာင္က ေျမြကိုေျပာတယ္၊ "လူနင္းမခံရေအာင္ သတိထား" တဲ့၊ အနင္းခံရတိုင္း ျပားျပားမ၀ပ္သြားတတ္တာကို သူမွမသိရွာပဲကိုး။ အိမ္ေၾကာင္က က်ားကိုေျပာတယ္၊ "လူေတြက သိပ္ၾကင္နာတာပဲ" တဲ့၊ ေသနတ္တကားကားနဲ႕ ရမ္းကားတတ္သူေတြကို သူမွ မျမင္ဖူးရွာပဲကိုး။ ၾကြက္ကေလးက ဆင္ကိုေျပာတယ္၊ "ေျခရာမခံမိေအာင္ ပုန္းေနပါလား" တဲ့၊ ဆင္သြားရာ လမ္းျဖစ္တတ္တာကို သူမွ မသိရွာပဲကိုး။ ဘဲေလးက ၾကက္ကိုေျပာတယ္၊ "ဟိုဘက္ကမ္း ကူးၾကရေအာင္" တဲ့၊ ၾကက္ကေလး ေရကူးလို႕မရတာကို သူမွ မသိရွာပဲကိုး။ ပုရြက္ဆိတ္ေလးက ဇီးကြက္ကိုေျပာတယ္၊ "အရာအားလံုးကို လိုက္ၾကည့္မေနနဲ႕" တဲ့၊ ဇီးကြက္မ်က္လံုးက လိုက္မၾကည့္လဲ ျမင္ေနတတ္တာကို သူမွ မသိရွာပဲကိုး။ ၾကက္တူေရြးက ပါပီေလးကို ေျပာတယ္၊ "လူေတြကို ေကာင္းေကာင္းႏွုတ္ဆက္ပါ" တဲ့၊ အိမ္ေရာက္လာသူတိုင္း ဧည့္ေကာင္းမဟုတ္တတ္တာကို သူမွမသိရွာပဲကိုး။ စီးေတာ္ျမင္းက ျခေသၤ့ကိုေျပာတယ္၊ "လူေတြကို လိုရာပို႕ဖို႕ ဂုတ္ခြစီးခြင့္ ေပးရမယ္" တဲ့၊ ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့မင္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က ၾကာပြတ္ဒဏ္ေတြ ေခါင္းငံု႕မခံႏိုင္တာကို သူမွမသိရွာပဲကိုး။ ေၾသာ္- သူမွ မသိရွာပဲကိုး။ ခင္မမမ်ိဳး (၄၊ ၁၀၊ ၂၀၁၂)