Friday, May 28, 2010

ကိုသန္းႏိူင္နဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့၆ေယာက္( အတြဲ ၃)

တတိယပိုင္း
ရင္ခံုသံဟာ ေက်ာက္မီးေသြး ရထားေခါင္းတြဲကဲ့သို ့ခႏာၱကိုယ္ကို ေမာင္းေစခဲ့ပါတယ္ ။
ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းပါး ၁၀မီတာေက်ာ္ ကို သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္
ႏွလံုးသားေလးထဲက ပူပင္ေနေသာ စိတ္ေတြက တြန္းပို ့ေပးလိုက္ပါသည္ ။
ဘယ္လို ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး ။
ခပ္ေဝးေဝးတံုးက ျမဴႏွင္းေတြလို ့ ျမင္ေနရခဲ့တဲ့ ေလေငြ ့ထုၾကီးဟာ
အနီးေရာက္မွ ျမင္ရတာက ဖုန္မႈံ ့ တပ္ေပါင္းစုၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္ ။
ေျမျပင္က ပ်ံတက္လာတဲ့ ျပည္သူ ့သစၥာ ေသြးမႈံေတြရယ္
နအဖက တညလံုး ပစ္လိုက္ခဲ့တဲ့ ၁၂၀ မမ က်ည္ေငြ ့ေတြရယ္
တရားတဲ့ ခံစစ္ပြဲကို ဆင္ႏြဲေနတဲ့ ေျမျပင္က ေျမမံႈေတြရယ္
ေသာင္ရင္းျမစ္က အျပစ္မဲ့တဲ့ ေရမံႈေတြရယ္ ဟာ
နံနက္ခင္း မိန္းမပ်ိဳရဲ ့အလွသစၥာ တရားကို ျငိမ္သက္စြာ ပကတိေဖၚက်ဴးေနျပတယ္ ။

ေရစပ္ကို စစ္ဖိနပ္စီးထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို လွမ္းေတာ့မယ္ ဆိုလိုက္တာနဲ ့
အားလံုးရဲ ့ေခါင္းေတြဟာ တဦးကို တဦး ၾကည့္လိုက္ၾကျပီး
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို အသံတိတ္ေမးလိုက္ၾကတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးႏွတ္ဆက္ တဲ့အေနနဲ ့ စစ္ဦးထုတ္ေရွ ့ကအျပားေလး ေတြ ညိမ့္ျပၾကတယ္ ။
ေအးျမေနတဲ့ ေရထဲကို ဆင္းလိုက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္ထဲကို စတင္ဝင္ေရာက္တဲ့ သေက္တပါ ။
တနည္းအားျဖင့္ နအဖ စစ္အာဏာရူးေတြ သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ့ နယ္ေျမ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ကေတာ့ ရန္သူ ့က အားလံုးအသက္ကို ေခၽြေတာ့မဲ့
သတ္ကြင္းတခုအျဖစ္ တညအတြင္း ေျပာင္းသြားခဲ့ပါသည္ ။
မေန ့ညကအထိေတာ့ လြတ္ေျမာက္ရာနယ္ေျမ ။
အခုမနက္မွာေတာ့ ရန္သူ ့နယ္ေျမပါ ။
ခဲတပစ္စာအေဝး က်ဥ္းေနတဲ့ သိမ္လွီေနတဲ့ ျမစ္ေနရာက စကူးပါျပီ ။
ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ေရကေအးျမျပီး တိမ္ေနပါသည္
ဒူးဆစ္ အထိ ေအးျပီး က်င္တက္သြားပါသည္ ။
တခါတရံ ကၽြန္ေတာ္တို ့က ငယ္ပါေခ်ာင္းလို ့စေနာက္ေခၚၾကပါသည္ ။
ခါးေအာက္အထိ ေရေအာက္ေရာက္ရင္
ေအးလြန္းလို ့ ငယ္ပါေလးကက်ံဳ ့ျပီး အထဲကို ေျပးဝင္လို ့အတြဲေလးကို ၾကိဳးခ်ည္ျပီးမွ ဆင္းရပါတယ္။
ရွမ္းျပည္ ေဆာင္းတြင္းမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးသူေတြ နားလည္ပါတယ္။
မိုးတြင္းတံုးက တေဝါေဝါနဲ ့ သစ္လံုးေတြ ဆင္ေတြကို ဆြဲခ်ဘူးတာ
သူနဲ ့မဆိုင္ေတာ့တဲ့ နာဂစ္သင္တန္းက
အပ်ိဳမေလးေတြလိုဘဲ ျငိမ္သက္စြာ အသံတိတ္ေနတယ္ ။
ရင္ထဲကအပူေတြဟာ ေအးျမတဲ့ေရ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ယမ္းေငြ ့ေတြေၾကာင္ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

ေရထဲကို စနစ္တက် တဦးကိုတဦး ကာပစ္ အေနအထားနဲ ့ ျဖတ္ကူးၾကပါတယ္ ။
ျမစ္ကိုေက်ာ္ျပီး ကမ္းပါးကိုေရာက္ပါျပီ ။
တဦးျခင္း သတိၾကီးစြာနဲ ့သဲေျမကတဆင့္ ကမ္းပါးေပၚကို တဆင့္တက္ လိုက္ပါတယ္ ။
ေျမျပင္တခုလံုးဟာ ယမ္းေငြ ့ေတြၾကားမွာ ထိတ္လန္ ့ တံုလႈပ္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ျငိမ္သက္ေနပါတယ္ ။

ညင္သာတဲ့ လႈပ္ရွားသံေလး နားထဲကို ရိပ္ကနဲ ဝင္လာပါတယ္ ။
အသံၾကားရာကို ေသနပ္ေျပာင္းနဲ ့ထိုးခ်ိန္လိုက္ပါတယ္ ။
ေဆးတပိုင္းသုတ္ထားတဲ့ ေလွဖက္ကပါ ။

ေလးငါးလွမ္း ေလွ်က္ျပီး ေလွေအာက္ကို ငံု ့ၾကည္လိုက္ေတာ့ ကရင္တပ္က ရဲေဘာ္ လူငယ္ ။
ဘာလုပ္ေနတာလဲ ေမးလိုက္ေတာ့ မနက္ထမင္းခ်က္ တာဝန္က်လို ့ ေရဆင္းခတ္တာ
လက္နက္ၾကီးေတြ မိုးရြာသလိုက်တာနဲ ့ဝင္ပံုးေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါတဲ့ ။
လူၾကီး(ဖထီး)ကို ျပန္မေျပာနဲ ့ေနာ္တဲ့ ။
ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ ့ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြနဲ ့
တရုပ္ျပည္က အေပါစား ဒံုးက်ည္ အေျမာက္ေတြကို လဲလွည္ျပီး မိုးမြန္ေအာင္ ပစ္ခတ္လို ့အားလံုးဆုတ္သြားလို ့
သူ ့လူၾကီး(ဖထီး)လဲမရွိေတာ့ဘူးလို ့ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္
ကရင္ရဲေဘာ္ေလးက ခ်က္ျခင္းဘဲ အမိုးနဲ ့အပါးကို သတ္ထားတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ကို
ဒီေနရာက မသတ္ရရင္ တျခားေနရာက သြားသတ္မယ္ဟု ေျပာျပီး ျမစ္ကမ္းစပ္ကို ေျပးဆင္းသြားပါတယ္ ။

( ၁၂၀ မမ က်ည္ဆံထိပ္ဖူးတလံုးသည္ ၄၀၀၀ဘတ္ (၁၅၀ ေဒၚလာ)မွ ၆၀၀၀ ဘတ္ (၂၀၀ ေဒၚလာ)အထိရွိပါသည္ ။
နအဖစစ္တပ္က တမိနစ္လွ်င္ အလံုး ၃၀ ပစ္ပါသည္ ။
တမိနစ္လွ်င္ ေဒၚလာ ၆၀၀၀ ကို ေလထဲမွာ ခြဲလိုက္တာပါ ။
တနာရီ ဆိုလွ်င္ ၃၆၀၀၀ ေဒၚလာ ျပည္သူ ့ေငြနဲ ့လုပ္အားကို ျဖဳန္းတီးေနတာပါ၊
ေသနပ္ေျပာင္းဝက အာဏာနဲ ့ျပည္သူ ့လုပ္အားေတြနဲ ့ျပည္သူ ့အာဏာေတြ သိမ္းတဲ့ ပြဲ)

ကမ္းနဖူးေပၚက ေနာက္ကာ ကတုတ္က်င္းေတြ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြ ကို အေရးေပၚ ေဇာ္ဂ်ီေတြလို
ေသနပ္ကိုကိုင္ျပီး အေျပးတက္ၾကပါတယ္ ။
မတိုင္ပင္ထားတဲ့ ေျပးေနတဲ့ ပစ္မွတ္ေနရာက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရံုးတည္ရာ ကတုတ္က်င္းဆီသို ့ ။

တာဝန္က် ေက်ာင္းသား ၂ဦးက အနီးအနားမွာ ဗံုးမွန္လို ့ေသေနတဲ့ ၾကက္ေသေတြကို
တေယာက္က အေမြးႏွတ္ျပီး တေယာက္က ထမင္းခ်က္ေနပါသည္ ။
ကိုသန္းႏိုင္က ေဟ့ေကာင္ေတြ နင့္ေမကလြား ညကဘယ္မွာအိပ္ေနတာလဲ ဟု ေမာေမာပန္းပန္းနဲ ့ေမးလိုက္ပါတယ္ ။

တပ္ရင္းမႈး ကၽြန္ေတာ္တို ့ကမိုးလင္းခ်ိန္ကင္း ဆိုေတာ့ တညလံုး ဆူေနတာနဲ ့
ေခါင္းအံုးကို အေပါက္ေဖါက္ ေခါင္းကိုစြပ္ျပီး ဆန္အိပ္ေတြၾကားမွာ ဝင္အိပ္ေနတာဟု မိႈ ့ေတြ ေဖြးေဖြးနဲ ့ စပ္ျဖီးျဖီး ေျပာပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့တာဝန္ေတြျပီးခါနီးျပီး ခဏေနရင္ ထမင္းေရာ ဟင္းေရာ ရျပီဟု သတင္းဆက္ပို ့ပါသည္ ။
ကိုသန္းႏိူင္ စိတ္ဆိုးျပီး တေယာက္တည္း တျပစ္ေတာက္ေတာက္နဲ ့ဆဲပါေတာ့သည္။
ျပီးမွ ခ်က္ျပီးသားထမင္းဟင္းေတြ မင္းအဘေတြ ေကၽြးမလို ့လားေမးရာ
ေက်ာင္းသား၂ ေယာက္က တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ျပီ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ဖက္ ေမးေစ့ေငါ့ျပီးေမးပါသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားပါတယ္ ။
သူတို ့၂ ေယာက္ရဲ ့အူေၾကာင္ေၾကာင္ အမူအရာကို ၾကည့္ျပိး
ရီရမွာလား
ေဒါသထြက္ရမွာလား
စိတ္ဆိုးရမလား ။
ဒီေလာက္ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွိစုမဲ့စု ေခါင္းအံုးကို ေဖါက္ျပီး
ကမာၻပ်က္သြားတာ မသိလိုက္ဘဲ အိပ္ေနတဲ့ သူ ၂ ေယာက္

သင္လဲကၽြန္ေတာ္တို ့ေနရာမွာဆိုရင္ေကာ

( ၂၀၁၀ အထိ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ကမာၻပ်က္ေလာက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ
အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္ ။
ဘီယာအိုး အရက္အိုး အတင္းအိုး အာဏာအိုးေတြထဲမွာ စိမ္ျပီး
အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းသူေတြ ႏိူင္ငံေရးသမားေတြ
အမ်ားၾကီးဘဲေလ အစည္းေျပေနၾကတာ )

၂ဖြဲ ့ခြဲမယ္ ။ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ လိုက္ရွာၾကမယ္ ။
ရန္သူနဲ ့အရင္ေတြ ့သူက ေသနပ္ေဖါက္အခ်က္ေပးျပီး စေျပးေတာ့ လို ့
ကိုသန္းႏိူင္က အမိန္ ့စေပးပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါသည္

ထိုစဥ္က ကိုသန္းႏိူင္က စစ္ေျမျပင္တာဝန္ခံပါ ဗဟိုကလူလည္း သူ ့အမိန္ ့နာခံရပါသည္ ။
အဓိက တာဝန္က က်န္ေနေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ေက်ာင္းသားရွာရန္သာျဖစ္ပါသည္ ။
ထို ့အတြက္ အသက္ေပးသင့္ရင္ ေပးရပါမည္ ။
ရန္သူနဲ ့ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရာေနရာက ပိြဳင္ ့ဖိုက္သံကမွန္မွန္ထြက္ေနေသးပါတယ္ ။
ကရင့္တပ္မေတာ္က ကြန္မန္ဒိုု တခ်ိဳ ့ရွိေနေသးတဲ့သေက္တပါ ။

ေနုာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ တာဝန္ယူျပီး ဖလူးထိပ္တိုက္ကေန ေသဆံုးသည္အထိ
စစ္အာဏာရွင္စစ္တပ္ကို ကာပစ္ျပီး တာဝန္ယူသြာခဲ့ေသာ
ကရင့္တပ္မေတာ္မွ ကြန္မန္ဒို ကရင္ရဲေဘာ္မ်ားကို ဒီေနရာက ဂုဏ္ျပဳပါတယ္

ရန္သူႏွင့္ေပါင္းသြားေသာ ကရင္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာနာက်ည္းပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ စစ္ေျမျပင္ကို ေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ စစ္ေဆးရမယ့္ တာဝန္ျဖစ္လာပါသည္ ။
ကတုတ္က်င္းေတြထဲမွာေတာ့ မည္သူမွ်မရွိေတာ့ပါ ။

ေနာက္မွသိရတာက ရန္သူ ့တပ္ခြဲ တခြဲ ဟာ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ည၁၂နာရီေလာက္မွာ ခိုးဝင္ကာ
အေနာက္ဖက္က ဝင္တိုက္တာပါ ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စစ္ဥပေဒမွာ လုပ္ခြင့္မရွိပါဘူး ။

ခုခံေရးတာဝန္က်သူေတြကလဲ သဝခ လို ့ေခၚတဲ ့ ကရင္အရံတပ္ခြဲကဆိုေတာ့ ခံစစ္ေပါက္ခဲ့တာပါ ။
သဝခမွာက အရံတပ္ေတြျဖစ္ျပီး စစ္ေျမျပင္ အေတြ ့အၾကံဳနည္းၾကပါတယ္ ။
မၾကာခဏျဖစ္ပြားခဲ့လို ့ထိုင္းစစ္တပ္ကေရွာင္ခဲ့ရပါတယ္ကလိမ္ကက်စ္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အစစ္ပါ ။

ေနာက္က ရန္သူဝင္ျပီး ေပါက္တာဆိုေတာ့ ျပန္ျပီး ပိတ္ဆို ့ရွင္းလင္းေရးလုပ္ဖို ့ကလဲ
ကရင္အရာရွိေတြက ဝေလက ခရစ္စမတ္ ဘာသာေရးပြဲ မွာေရာက္ေနၾကပါတယ္ ။

ေက်ာင္းသားတပ္ခြဲမႈးေတြကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲ ့ စခန္းအျပင္မွာပါ ။

ေအာက္ေျခကဆိုေတာ့ အဆက္အသြယ္ျပတ္ျပီး
ဆုတ္ရန္တခုထဲ နားလည္ျပီး ဆုတ္ခြာၾကပါတယ္ ။

ျမန္မာ့အသံကေတာ့ အၾကီးအက်ယ္ၾကြားလံုးထုတ္ပါေတာ့တယ္ ။

ဖလူးတိုက္ပြဲၾကီးကို ဘယ္လိုတိုက္ခဲ့ရတယ္။ ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္ေပါ့ ။
ကရင့္လက္နက္ေတြ အစုလိုက္ အပံုလိုက္ရတာကိုျမန္မာ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ျပေတာ့
ကၽြန္ေတာ္အံၾကိတ္မ်က္ရည္က်ျပီး ၾကည့္ရပါတယ္ ။

အဲဒီတံုးက ေျပာျပခ်င္ေပမဲ့ အေျခအေနက မေပးခဲ့ပါဘူး။
ရန္ကုန္ စစ္ရံုးခ်ဳပ္က လူၾကီးနဲ ့နီးသူေတြရာထူးေတြ တက္ကုန္ပါတယ္ ။
မိုးရြာသလို လက္နက္ၾကီး ပစ္ခတ္မႈေအာက္မွာ ဆက္သြယ္မႈမွားျပီးကရင့္တပ္က ဆုတ္ေပးလိုက္တာပါ ။

ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ဖက္က တပ္စုမႈး တပ္ခြဲမႈး တပ္ရင္မႈး တခ်ိဳ ့ သီဟေတြ သူရေတြ အေခ်ာင္ရသြားတာပါ ။
ေပၚတာစရိပ္ေတြ ျဖတ္ခုတ္ေဝစားျပီး ဗ်ဳဟာမႈးေတြ အုပ္လိုက္ခ်မ္းသာပါေတာ့တယ္ ။
ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ျပႆနာ ျဖစ္ေနသမွ် စစ္ဆင္ေရးစားရိတ္ကို ေဝစားမွ်စားတာ
အက်င့္ျဖစ္ေနပါျပီ ။

ကိုသန္းႏိုင္၊ ကိူေဇာ္ေဖာ္ ကိုေက်ာ္မင္းဦး ကိုေနမ်ိဳး ကိုေအးဝင္းတို ့က
ျမစ္ကမ္းပါးတေလွ်ာက္ ကတုတ္ေတြကို လိုက္စစ္ပါေတာ့တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုေမာင္လွက အလယ္ကျဖတ္ျပီး ကရင့္ ေဆးရံုဖက္သို ့သြားၾကပါသည္ ။
အခ်ိန္က နံနက္ ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာပါ ။

ရန္သူျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း စစ္ေၾကာင္း မ်ားျဖန္ ့ျပီး
ဖလူးစခန္းရွင္းလင္းေရး အတြက္ဝင္လာပါသည္ ။

ဆင္နဲ ့က်ား လယ္ျပင္မွာတကယ္ေတြ ့ခဲ့တဲ ့ပြဲပါ။
ရန္ငါ စည္းဆိုတာ အဲဒါပါဘဲ ။
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္း အစစ္ပါ ။
သူေသ ကိုယ္ရွင္ လုတဲ့ပြဲ အစစ္ပါ ။

စားပြဲေပၚက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး သမားမ်ား
ပိုက္ဆံ ေကာက္လို ့ေကာင္းေအာင္ ေရးၾက ေျပာၾကေနပါတယ္ ။
ျပည္ပေန အာၾကီး အာေလးမ်ားကို မွတ္ထားပါသည္ ။
မၾကာမွီ လာေတာ့မည့္ စစ္ပြဲေတြကို ဖိတ္ေခၚပါသည္ ။

မိုးလင္းကာစဆိုေတာ့ လူတရက္ေက်ာ္ ျမက္ပင္ေတြက ႏွင္းေတြ စိုေနပါသည္ ။
စစ္ေဘာင္းဘီကလည္း ႏွင္းေတြေၾကာင့္ စိုရြဲေနပါသည္ ။
တလွမ္းျခင္း ေရွာက္လာရင္း ေမာင္လွက သတိထား ေရွ ့မွာ အသံၾကားရတယ္ ။
ရိပ္ကနဲ ေရွ ့ခပ္လွမ္းလွမ္း စစ္ယူနီေဖါင္းနဲ ့လူတစုကို ဘြားကနဲ ေတြ ့လိုက္သည္ ။

ပုခံုးတံဆိပ္ကို အျမန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မဟာဗႏၵဳလ တံဆိပ္ကိုေတြ ့လိုက္တယ္ ။
အနီးဆံုးမွ လူတရပခန္ ့ သစ္ပင္ငယ္နဲ ့ကၽြန္ေတာ္ပုခံုးက ဓါးနဲ ့လွံ တံဆိပ္ကို ကြယ္လိုက္တယ္ ။
ဒီေနရာမွာ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဟာ အသက္ရဲ ့ထြက္ေပါက္ဆိုတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ။
ဘယ္ထြက္ေပါက္ကို ေရြးမွာလဲ

ျမန္မာတပ္ၾကပ္ၾကီးက စျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ပစ္ပါတယ္ ။
ေမာင္လွက ကၽြန္ေတာ္ေနာက္မွာရပ္ေနတာပါ ။
ဂ်ီသရီး က်ည္ဆံေတြ ကာဘိုင္က်ည္ေတြ ေဘးကသစ္ပင္ေတြကို ျဖတ္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ အရံတပ္ရင္းမွာ တပ္ၾကပ္အထိ ျမန္မာစစ္ပညာ သင္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
ေတာတြင္းမွာလည္း ႏိူင္ငံတကာ သင္တန္းေတြ တက္ဖူးပါတယ္ ။
ဘယ္မေအေပးတပ္စုလဲ ေျမပံုညြန္းမွားလာတာ ၊ စကားဝွက္ေျပာဟု ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ျပီးေမးလိုက္ပါသည္ ။

ပုခံုးေပၚက အနက္တစ္ပြင့္နဲ ့ ေမ်ာက္တေကာင္ ခုန္ထြက္လာပါသည္ ။
ေမာင္လွ တာဝန္သိပ္သိပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့ေနာက္ကေန ေအေက ၄၇ ကိုင္ျပီး ေရွ ့တက္ခါ ပစ္ပါေတာ့တယ္ ။
အဲဒီတအုပ္လံုး ဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံုျဖစ္သြားပါသည္ ။
ျပည္သူ ့ေက်ာင္းသားနဲ ့လခစားစစ္သား အရည္အခ်င္းကြာပါတယ္ ။
သတၱိျခင္းလည္းကြာပါတယ္ ။ ခံယူခ်က္ျခင္းလည္းကြာပါတယ္ ။
လခစားနဲ ့ ပုတ္သင္ညိဳစား တာလဲကြာပါတယ္ ။
၁၀ ေယာက္တေယာက္ ေပးတိုက္ခ်င္တယ္ ။

ကိုေဌးေျပးေတာ့ဆိုျပီး ေမာင္လွက အခ်က္ေပးပါတယ္ ။
လမ္းကၽြမ္းက်င္ေသာ ေမာင္လွက လွြားကနဲ လြားကနဲ ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ
သစ္ပင္မ်ားက ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ပါသည္ ။
ထိုစဥ္မွာဘဲ ကိုသန္းႏိူင္တို ့ဖက္က ေသနတ္သံမွာ ၾကားပါေတာ့တယ္ ။
ေျပးရမဲ ့လမ္းေၾကာင္းဟာ ေသနပ္သံ ထြက္ခဲ့တဲ့ ၂ ေနရာရဲ ့ဆန္ ့က်င္ဖက္ကေန
ထိုင္းႏိူင္ငံကမ္းဖက္ဆီ ဆိုတာ ကြန္ျပဴတာေမးရင္ ေနာက္က်ေနအံုးမယ္ ။

အသက္ ၁၃ ႏွစ္သားကထဲက နည္းမ်ိဳးစုံေျပးခဲ့ဘူးပါတယ္ ။
ေပါ့ပါးျခင္း သြက္လက္ျခင္းဟာ ငွက္အသြင္ပါဘဲ ။
ေနာက္က ေျပးလိုက္လာတဲ့ ကာဘိုင္ ဂ်ီသရီး က်ည္ဆံေတြက
ေဘးကျမက္ပင္ေတြ သစ္ပင္ငယ္ေတြကို ဒါးေတြနဲ ့လိုက္ရွင္းေနသလိုဘဲ ။
ေသခ်ာတာက ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေျပးဘဲ အခုတ္ခံရတဲ့ သစ္ပင္ငယ္ေတြကို ျဖတ္ေျပးတာပါ ။

အရွိန္နဲ ့လွည့္ပစ္ေနတဲ့ေသနပ္ေျပာင္းဝဟာ ရုပ္တရက္ ျပန္လွည့္ရန္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိူင္ပါ ။
ဒီအတြက္ေသေဘးကို တထြာေက်ာ္က ၁၀မိနစ္အတြင္းမွာ လြတ္သြားပါတယ္ ။

ကိုသန္းႏိူင္တို ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္တို ့အုပ္မ်ားျပီး ရန္သူနဲ ့ေတြ ့ေတာ့ တိုင္ပင္စရာမလိုဘဲ
ေအေက ၂လက္ကို ေနာက္ျပန္ထမ္းျပီး ပစ္ခတ္ရင္း ရင္ေဘာင္တန္းေျပးၾကပါတယ္ ။
သူတို ့အဖြဲ ့က ငွက္ေပ်ာေတာကို ျဖတ္ေျပးျပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ကို ျဖတ္ကူးၾကတာပါ ။

ႏွလံုးအားနဲေနတဲ့ ကိုသန္းႏိူင္ကေတာ့ အေမာဆို ့ေနလို ့ ၂ ခါေလာက္နားျပီး
ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္ ကဘဲ တြဲ တဝက္ ထမ္းတဝက္နဲ ့ေျပးခဲ့ရပါတယ္ ။

သစၥာတရားနည္းသြားတဲ ့
ေမတၱာတရားက်ဲေနတဲ့
မွားခဲ့သူကိုေခါင္းေဆာင္ကိုးကြယ္တဲ့
မွန္တဲ့သူေတြကိုအျပစ္ရွာ တဲ့
၂၀၁၀ မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အပုတ္ခ် အစည္းေျပ ေတာ္လွန္ေရးကာလ ဆိုရင္ေတာ့

ကိုသန္းႏိူင္ဆံုးတာ အဲဒီကထဲက ေတာထဲမွာ က်န္ခဲ့ဘို ့ပါဘဲ ။

၂ေနရာခြဲေျပးေနေပမဲ့ တူတာေတြရွိေနခဲ့တယ္ ။
ေမာလြန္းလို ့ အံဖတ္လားမသိပါဘူး ဆို ့တို ့တို ့ၾကီး၊ ေရငတ္ျပီး အာေတြေျခာက္လာျပီး
ခၽြဲေတြ သလိပ္ေတြျပန္ထြက္လာတယ္ ။

မ်က္လွည့္ဆရာေတြ အတုယူႏိုင္တဲ ့သင္ခန္းစာ တခုလဲျပီးသြားတယ္ ။
ေသနတ္ကိုင္ျပီး ဒံုးက်ည္လိုေျပးေနရာကေန စစ္ဝတ္စံုနဲ ့စစ္ဖိနပ္ကို အရွိန္မေလွ်ာ့ဘဲ ခၽြတ္တဲ ့နည္းပါ ။

ျမန္မာစစ္တပ္က ဝတ္စံုျပည့္ လက္နက္အျပည့္နဲ ့ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ဝင္ေရာက္ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေတာ့ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ျဖတ္ဖို ့ ေသေရးလား ရွင္ေရးလားမသိခင္မွာ
အေျပးမပ်က္ စစ္ယူနီေဖါင္းကို အျပီးခၽြတ္ႏိူင္ခဲ့ပါတယ္ ။

ေမာေနတဲ့ၾကားက အခ်စ္ဆံုး ေသနပ္ကိုလည္း သစ္ပင္ၾကီး ၂ ပင္က
ဆြဲလာတဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းဆံုမွတ္ ျဖတ္ရာမွာ သဲတူးျပီး အနားေပးလိုက္ပါတယ္ ။
ျပီးတာနဲ ့ ေခ်ာင္းထဲကုိ ဒိုင္ဗင္ အတင္းထိုးရပါတယ္ ။
ေခါင္းနဲ ့သဲဝင္ေဆာင့္တဲ့အထိ ေရငုတ္လိုက္ပါတယ္ ။

ေနာက္လိုက္ပစ္ေနတဲ့ က်ည္ဆံေတြက ေခ်ာင္းထဲကို ခဲနဲ ့ပစ္ေနသလိုပါဘဲ ။
ေမာင္လွၾကီးေျပာသလို ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို မေခၚေသးလို ့ဆိုတာ မွန္သလို
ေသေန ့မေစ့ေသးဘူးဆိုတာ သိပ္မွန္တာပါဘဲ ။

ေဟာဟဲခတ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာင္းတဝက္ေက်ာ္ ကူးမိေတာ့ အင္ဂ်င္စက္သံၾကီးေတြ စၾကားပါတယ္ ။
ထိုင္းႏိူင္ငံ ကမ္းစပ္ေရာက္ေတာ့ ထိုင္းေျမျပင္ လက္နက္ၾကီး တပ္ရင္းက
ထိုင္းနယ္ေျမကို စစ္ေဆးခ်ိန္နဲ ့တိုးပါေတာ့တယ္ ။

လက္နက္ၾကီး သံခ်ပ္ကာကားတပ္ဖြဲ ့ ထိုင္း ရဲေဘာ္ေတြက လံကြတ္တီ နဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို
ဖမ္းဆီးျပီး အထက္အရာရွိထံပို ့ပါေတာ့တယ္ ။
ထိုင္းႏိုင္ငံ စစ္ေျမျပင္ သတင္း ေထာက္ လည္းေရာက္လာပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ့မိတ္ေဆြေဟာင္းပါ ။
(ေလယာဥ္ပ်ံ ကိုျပန္ေပးဆြဲရာမွာ ဘယ္လိုထင္လဲေမးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က သူရဲေကာင္းတို ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာတူျပီး
ဘန္ေကာက္ပို ့က ေရးေပးသူျဖစ္ပါတယ္ ။
(ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ေလယာဥ္က ရဲရင့္ (အခု အေမရိက)၊ စန္းႏိုင္ (ရဲသီဟ)တို့ ျမန္မာေလေႀကာင္းပိုင္ ေဖာ္ကာကို ဆြဲျပီး ထိုင္းစစ္တပ္ေလယဥ္ကြင္းမွာ ဆင္းခိုင္းတဲ့ကိတ္စ။ ဘန္ေကာက္ပို့စ္ မ်က္ႏွာဖံုးမွာပါခဲ့တယ္။ ေလယဥ္ႀကီးကို သိပ္မနီးမေဝးကေနညဘက္မွာ ရိုက္ထားတာ။ မီးေတြထိန္လို့။
ခင္ဗ်ားက ေဌးတင့္ ေအဘီ စစ္ေရး ဌာနလုပ္လို့ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း ေျမြကိုက္သြားတယ္။ ေအဘီစစ္ေရးဌာနရွိတယ္ဆိုလို့ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ ့အစည္းေတြကို ဒိုင္ခံရွင္းလိုက္ရတယ္။မိတ္ေဆြတဦး)
အဲဒီ အစ ၈၈ကာလတံုးကထဲက ျမန္မာျပည္ကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ ့ ေျပာင္းလဲဖို ့ဆိုရင္
အကူအညီမရဘူးဆိုတဲ့မူနဲ ့သြားေနတာ အခုထိဘဲ ။ မေဖါက္ႏိုင္ေသးဘူး ။
နာဂစ္မွာ စစ္သေဘ္ာၾကီးေတြ ရိကၡာအျပည့္နဲ ့အကူညီဝင္မေပးရဲၾကဘူး။
တခ်ိဳ ့ႏိူင္ငံေတြေတာ့ လက္နက္တိုက္ပြဲကေန
လြတ္လပ္ေရးရကုန္ျပီ။ ေၾကာက္တတ္ရင္ လြဲဆိုတာမွန္သလားမသိ ။

ကၽြန္ေတာ္က ၁၉၈၈က ေက်ာင္းသားဆိုရင္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အျမဲတန္းသေဘာထားပါတယ္)

လံကြတ္တီနဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ဖါးခပ္မတ္ လို ့ေခၚတဲ ့ ထိုင္းပုဆိုးလာေပးပါတယ္ ။
ျမန္မာပုဆိုးက ကြင္းျဖစ္ေအာင္ခ်ဳပ္ထားေသာ္လည္း ထိုင္းေရလဲပုဆိုးက အစအရွည္ၾကီးပါ ။

ထိုင္းစစ္တပ္က တပ္ရင္းမႈးနဲ ့ေတြ ့ကာ စစ္ေဆးခံျပီး အေျခအေနအရ ထိုင္းႏိုင္ငံကိုဝင္လာခဲ့ျပီး
ေက်ာက္ခက္မွာ စခန္းခ်ေနေသာ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ တပ္ရွိရာသို ့ ျပန္မည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း တင္ျပေသာအခါ
ယာယီျဖတ္သန္းခြင္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကိုသန္းႏိုင္ အပါအဝင္ ကိုေဇာ္ေဇာ္တို ့ႏွင့္ျပန္ေတြ ့ၾကပါသည္ ။
တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ အားပါးတရ ၾကည့္ၾကပါသည္ ။

ျပန္မေတြ ့ေတာ့ဘူးလို ့မနက္ကတင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ ။
ေတာ္လွန္ေရး သံေယာဇဥ္ ခံစားမႈနဲ ့အသက္ေပးျပီး
က်န္ခဲ့ သူေတြကို စြန္ ့စြန္ ့စားစား ဝင္ကယ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္
တေယာက္မွ မွန္ကန္ေသာ သစၥာေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာမရခဲ့ပါဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့အသက္ေပးျပီး ခ်စ္ခဲ့ဘူးၾကပါသည္ ။

ေဒါက္တာဆင္သီယာ ေဆးခန္းဖြင့္စမွာ အလႈွရွင္က ေစာင္ေတြေပးလို ့သြားယူခဲ့ပါသည္ ။
ပိုသည့္ေစာင္မ်ားကို လိုအပ္ေနသည့္ ငွက္ဖ်ားေပ်ာက္ေဆးဝယ္ရန္ အတြက္ေရာင္းလိုက္ပါသည္
ကိုသန္းႏိူင္ေစာင္ေရာင္းသည္ဆိုတဲ ့တဖက္သတ္ အပုတ္ခ်သံဟာ
မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေန ေက်ာင္းသားစု ကထြက္လာပါသည္ ။
အဲဒီတံုးက စတင္ေမြးဖြားလိုက္တဲ့ အပုတ္ခ်စိတ္ဓါတ္ ၊ အတင္းေျပာစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ
အႏွစ္၂၀ လံုးလံုး ကၽြန္ေတာ္တို ့အုပ္စုေတြ ဆီမွာ ၾကီးထြားခဲ့ပါတယ္ ။

ကိုသန္းႏိူင္က ေဒါပြျပီး ရဲေဘာ္ေက်ာင္းသားေတြ
ေတာထဲမွာ စစ္တိုက္ရင္းငတ္ေနတာ ဘယ္သူကမွ မျမင္ၾကဘူး ။
လိုအပ္ရင္ ဒျမတိုက္ျပီး တိုက္ပြဲဆက္ဝင္မည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္လိုက္ပါသည္ ။

ၾကားဖူးနားဝနဲ အမ်ားက ဒျမသန္းႏိုင္ဟု ေသဆံုးသည္အထိ ေခၚၾကပါသည္ ။

တကယ္ ဒျမတိုက္ခဲ့သူမွာ သူ ့လက္ေအာက္က
နာမည္ခံမည္ဆိုျပီးမွ ခြဲထြက္ခဲ့သူ အျခားတဦးျဖစ္ပါတယ္ ။

၂၀၁၀ မွာ ကိုသန္းႏိူင္ ဆံုးေတာ့ ဘာမွေသေသခ်ာခ်ာ မေမးေတာ့ဘဲ ဒျမသန္းႏိူင္ဆံုးျပီတဲ ့
ကိုသန္းႏိူင္မိဘေတြက ေၾကးရည္တတ္ေတြျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲအတြက္ စည္းစိမ္နဲ ့ေနရတဲ ့ဘဝကို စြန္ ့လြတ္ခဲ့သူတဦးပါ ။
ေတာ္လွန္ေရးကို တျခားသူေတြလာသလို ့သြားနဲ ့ဟိုပစၥည္း ၂ ခုတည္း လာခဲ့သူမဟုတ္ပါ ။

ေရြထုတ္နဲ ့လာခဲ့ျပီး ေသနတ္ စဝယ္ကိုင္ခဲ့သူပါ ။


၁၉၈၈ ေတာထဲေရာက္ခါစက စိတ္ဓါတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ဘယ္မွာလဲ ။
ဘယ္နတ္ဆိုးက ခိုးေျပးကုန္ျပီလဲ ။
သတင္းေတြ အတင္းေတြၾကားရတာ ရင္ထဲမွာ တင္းၾကပ္ေအာင္နာမိတယ္ မ်က္ရည္က်မိတယ္ ။
အေရးေတာ္ပံုမွာ အပစ္ခံေက်ာင္းသားေတြ
တိုက္ပြဲက်ခဲ့တဲ့သူေတြ
ေထာင္ထဲမွာ လက္နက္မခ်ေသးတဲ့သူေတြ ကို
ေမ့လိုက္ၾကျပီ ။


အခ်င္းခ်င္းေတြလဲ အပုတ္သံေတြဘဲ ထြက္ထြက္ေနတယ္ ။
တရားခံကေတာ့ ၁၉၉၃မွာ အာဏာရူးတစုေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ ၂ ျခမ္းကြဲျပီး
ေက်ာင္းသားေသြးေတြ စြန္းရာက ျမစ္ဖ်ားခံတာဘဲ ။

အခုေတာ့ ၁၈၈၄ တံုးကလို ဒို ့ျမန္မာေတြ အစည္းေျပသြားျပီး
အဲဒီတံုးက နယ္ခ်ဲ ့က ဝင္အုပ္ခ်ဳပ္တာ ႏွစ္ ၁၀၀ ေလာက္ ၾကာသြားတယ္ ။

အခုေရာ ၁၉၈၈ လူငယ္ လူလတ္ေတြ တိုက္ပြဲဝင္ေနတာ ၂၀ ႏွစ္ရွိျပီ ။
အသက္ ၄၀ နဲ ့၅၀ အရြယ္ေကာင္းေတြ ေနာက္ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ ၂၀ လား ၄၀ လား
၂၀၁၀ မွာ စုစည္းေရးမူ မခ်ႏိူင္ေသးရင္ အာဏာရွင္ကေတာ့ ေနာက္ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ဘဲေလ ။

ေဌးတင့္
၂၈ ေမလ ၂၀၁၀
(ကိုသန္းႏိူင္ကို ဂုဏ္ျပဳျပီး ျပန္လည္ညီညြတ္ေရးအတြက္ အမွန္ေတြကို ေရးျပတာပါ )



(ကိုေဇာ္ေဇာ္ (ကေနဒါ) ကိုေက်ာ္မင္းဦး ( သတင္းေပ်ာက္) ကိုေမာင္လွ (မဲေဆာက္)
ကိုေနမ်ိဳး ကိုေအးဝင္းတို ့တသိုက္ကို
သန္းနိုင္ေသဖို ့ဆိုတာေတြ .
စခန္းထဲက ရဲေဘာ္ေတြ ၂ ေယာက္ကို
ကယ္ထုတ္နိုင္ ခဲ ့တာေတြ ။
ငွက္ေျပာေတာထဲ မွာ အံဖတ္ဆို ့လုနည္းပါး
ခ်ြဲ တြဲက် ေနတာေတာင္ မရပ္ရဲပဲ ေျပးခဲ ့ႀကတာေတြ ၊
သတင္း ေထာက္ ၊ လာတာေတြ ကို ေရး ပါ..
ဖလူးစခန္းကို ထိုင္းဖက္ကမ္း ေတာင္ေပၚက ျပန္ႀကည္ ့ျပီး မ်က္ရည္ က်ျဖစ္ႀကတာေတြ

အဲဒီ ဒုတိယပိုင္း က ပိုျပီး အသက္၀င္တဲ့ က်ဳပ္တို ့ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ ့အနစ္နာခံမူ ့ေတြ စိတ္ဓါတ္
ေတြကို မီေမာင္းထိုးျပမဲ ့အပိုင္း ျဖစ္လိမ္ ့မယ္..

ေနာက္မွ ၀က္ဆိုက္ေပၚမွာေျဖးေျဖးျခင္း ျပန္ျပင္လို ့ရတယ္
ပထမပိုင္းနွင္ ့ဒုတိယပိုင္း အရမ္းႀကာသြားရင္ မျဖစ္ပါ..

ခင္ဗ်ား စာေရး အား ေကာင္းတာအရင္က မသိခဲ ့ပါ ့လား ..အမွန္တိုင္း
ေျပာရ ရင္ ဘယ္မွာမွ ခင္ဗ်ား ခုလိုေရးတာေတြမေတြ ့ခဲ ့ဘူးပါဘူး..
က်ပ္က မွ ကဗ်ာေလးကာတြန္းေလး ေအဘီ ခြပ္
ေဒါင္း ဂ်ာနယ္မွာပါဘူးေသးတ.ယ္..
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳသိပ္ထားတာေတြ မေအာင္ ့အီးနိုင္ေတာ့လို ့
နွစ္တရာ ကို တခါ
အားျပင္းစြာေပါက္ကြဲတပ္တဲ ့
ဥေရာပ က မီေတာင္ ႀကီးလို ့ပဲ ခင္ဗ်ားကို တင္စားလိုက္ပါတယ္...)

No comments: