ဒီလိုရက္ရက္စက္စက္စစ္ေဆးခဲ့ၾကတယ္

ေျမာက္ပိုင္းေျမမွပံုရိပ္မ်ား အပိုင္း - ( ၅ ) by Ko Lin Wai Aung on Friday, September 28, 2012 at 3:56pm · ဒီလိုရက္ရက္စက္စက္စစ္ေဆးခဲ့ၾကတယ္ တစ္ရက္မွာက်ေနာ္တို႔လူ( ၂၀ )ေလာက္ကို မ်ိဳး၀င္းတဲေဘးကကြပ္လပ္မွာေခၚၿပီး ၀ိုင္းထိုင္ခိုင္းထားတယ္… လက္ေတြမွာေတာ့ မိုင္းမွာသံုးတဲ့ ဒီတိုေနတာ ေတြကိုခ်ည္ထားခံရပါတယ္….မွတ္မိသေလာက္က ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦး၊ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္၊မခင္ခ်ိဳဦး၊ကိုညီညီ၊ကိုခိ်ဳႀကီး၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ရန္ေအာင္၊ ကိုသက္ႏိုင္၊တို႕ပါ…. ကိုမ်ိဳး၀င္း၊ကိုလွဆိုင္း၊ကိုသံေခ်ာင္း၊သန္းေဇာ္၊ ေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ေက်ာ္ထင္ဦးတို႕ရွိတယ္….တစ္ျခားရဲေဘာ္ေတြရွိတယ္. အလယ္ေခါင္မွာ ကိုေက်ာ္ေ၀ကိုလက္ေကာက္၀တ္မွာဒီတိုေနတာခ်ည္ၿပီး ၀ါယာႀကိဳးႏွစ္ပင္ကို ဓာတ္ခဲ(၂)လံုးနဲ႕ တြဲထားတယ္….ခံုေပၚမွာနာရီတစ္လံုးတင္ထားတယ္…ေဘးမွာစင့္တံုးတစ္တံုးနဲ႕ ဓားမတစ္ေခ်ာင္းခ်ထားတယ္… ေဆးဆရာမသိမ့္ေဆြကိုလည္းအသင့္ေခၚထားတယ္…..မ်ိဳး၀င္း၊လွဆိုင္း၊သန္းေဇာ္တို႕က ၀ွက္ထားတဲ႕ အဆိပ္ေတြ(၅)မိနစ္အတြင္း ေပးရမယ္….မေပးရင္ ဒီတိုေနတာ ကိုေရွာ႔တိုက္ၿပီးခြဲမယ္တဲ့…..အခ်ိန္စမွတ္ၿပီးေတာ့ (၅)မိနစ္အတြင္းေပးဘို႕ေျပာတယ္…..ကိုေက်ာ္ေ၀ကမရွိပါဘူးလို႕ေျပာတယ္….အခ်ိန္ေစ့ေတာ့မယ္ ခြဲေတာ့မယ္လို႕ ေျပာတယ္….. ခြဲေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကိုေက်ာ္ေ၀အံႀကိတ္ထားတယ္…. သူ႕လက္ေကာက္၀တ္ကဒီတိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီး သူ႕လက္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္…..ခြဲဆိုတဲ့အသံထြက္လာတယ္….ေဖါင္းကနဲအသံႀကီးထြက္ၿပီးမီးခိုးေငြ႕နဲနဲထြက္လာတယ္… ကိုေက်ာ္ေ၀သူ႕ဘယ္လက္နဲ႕….သူ႕ညာဘက္လက္ကိုဆုပ္ထားတယ္….လက္ေကာက္၀တ္တစ္၀က္ေက်ာ္ ေလာက္ျပတ္္ၿပီး ေသြးေတြသဲေပၚမွာျဖာထြက္သြားတယ္…..ကိုေက်ာ္ေ၀အံႀကိတ္ထားတယ္….. ေဆးဆရာမသိမ့္ေဆြ+၁ ၀င္လာၿပီး တဲတဲျဖစ္ေနတဲ့လက္ကို စင့္တံုးေပၚတင္ၿပီး ျဖတ္ထုတ္လိုက္တယ္…. ကတ္ေက်းနဲ႕လား၊ဓားမနဲ႕လား မမွတ္မိေတာ့ပါ…..ၿပီးေတာ့ အေရျပားႏွစ္ခုကိုတြဲၿပီးခ်ဳပ္တယ္….ပတ္တီးစည္းေပး လိုက္တယ္…..ၿပီးေတာ့ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ၾကရတယ္…..တစ္ခ်ိဳ႕ကLECTURE HALL အခ်ုဳပ္ေဆာင္….က်ေနာ္ ကစစ္ရံုးမွာဘဲေနရေသးတယ္ထင္တယ္….ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္လည္းစစ္ရုံးေနာက္ခန္းထဲမွာဘဲထားေသးတယ္.. ရက္ပိုင္းေလာက္ပဲျခားမယ္ထင္ပါတယ္… ကိုေအးသက္လတ္(ခ)ကိုေအာင္ဖိုးကို အဲဒီေနရာမွာဘဲ ေျခေထာက္ကိုဒီတိုေနတာခ်ည္ၿပီး အဆိပ္ေတြေပးဘို႕ေတာင္းၾကျပန္တယ္…..က်ေနာ္တို႔ေတြအားလံုးအရင္လိုဘဲ လက္မွာဒီတိုေနတာေတြခ်ည္ၿပီး ၀ိုင္းထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္…. ကိုေအာင္ဖိုးေျခေခ်ာင္းေတြမျဖတ္ခင္က လက္တစ္ဖက္က ျဖတ္ခံထားရၿပီးပါၿပီ…..ႀကိဳးေျဖတယ္ဆိုၿပီး သူ႕ လက္ကို ထလရ က ေက်ာ္ထင္ဦးက ထီးရိုးနဲ႕အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာရိုက္ခဲ့တာပါ….ေနာက္ေတာ့ျပည္တည္လွိဳက္စား ၿပီး လက္ေကာက္၀တ္ကေန ျဖတ္ပစ္ခဲ့ရတာပါ…. ကိုေက်ာ္ေ၀တံုးကလိုဘဲ (၅)မိနစ္အခ်ိန္ေပးၿပီးအဆိပ္ေတြထုတ္ေပးဘို႕ေတာင္းၾကတာပါ….မေပးႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဓာတ္ခဲနဲ႕ပူးၿပီးဒီတိုေနတာကိုခြဲခဲ့ၾကပါတယ္….ကိုေအာင္ဖိုးလည္း သူ႕ေျခေထာက္မွာခ်ည္ထား တဲ့ ဒီတိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီး အံႀကိတ္ခံပါတယ္…ခြဲေတာ့မယ့္အခ်ိန္စကၠန္႕ပိုင္းကိုေစာင့္ရင္း …တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း အံႀကိတ္ခံပါတယ္….ေဖါင္းကနဲအသံနဲ႕အတူမီးခိုးေတြထြက္တယ္….ေသြးေတြကသဲေပၚကိုျဖာဆင္းသြားတယ္… ေျခမ၊ေျခညွိဳး၊ေျခခလယ္၊ျပတ္ပါသြားပါတယ္…..တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာကအေရျပားအပိုင္းအစေတြကတန္းလန္း…. ေျခမေနရာမွာအျဖဴေရာင္ေဂၚလီလံုးအရိုးကေဖြးၿပီးေပၚေနတာခုထိမွတ္မိပါတယ္….ေဆးဆရာမသိမ့္ေဆြက မလိုတာေတြျဖတ္ေတာက္….ခ်ဳပ္လို႕ရတဲ့ေနရာကိုျပန္ခ်ဳပ္….ပတ္တီးစည္းေပးခဲ့ပါတယ္….ကိုေက်ာ္ေ၀၊ ကိုေအာင္ဖိုးတို႕ကို ရက္ရက္စက္စက္လုပ္တဲ့ကိစၥမွာ ကိုသံေခ်ာင္း၊ကိုမိ်ဳး၀င္း၊ လွဆိုင္း၊သန္းေဇာ္တို႕ဦးစီးၿပီး အမိန္႕ေပးေစခိုင္း ခဲ့ၾကပါတယ္…. ဒီတိုေနတာကိုဓာတ္ခဲနဲ႕ပူးၿပီးေဖါက္ခြဲခဲ့သူကေတာ့ ခင္ေမာင္ေဇာ္(ခ)ခိုျဖဴေလးပါ….အစပိုင္းမွာေထာက္လွမ္းေရးလို႕စြတ္စြဲၿပီးဖမ္းခံခဲ့ရတယ္…. ေနာက္ေတာ့ကိုမ်ိဳး၀င္းကျပန္လႊတ္ေပးၿပီး ဖမ္းထားတဲ့က်ေနာ္တို႕ ထဲကတစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပန္စစ္ေဆးခိုင္းခဲ့တယ္…. ဗန္းေမာ္ခရိုင္ဘက္ေခၚသြားၿပီး ဖမ္းထားတဲ့တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြကို သူကစစ္ေပးခဲ့ရတယ္…. ကိုေအာင္ဖိုးေျခေထာက္ မျဖတ္ခင္မွာ ကိုသက္ႏိုင္ကို ကိုသံေခ်ာင္းကစစ္ေမးတာ တစ္ခုလုပ္ခဲ့ပါတယ္…. စိတ္မရွည္ျဖစ္ၿပီး ကိုသက္ႏိုင္နားရြက္ကို M 20 ပစၥတိုနဲ႕ပစ္ေဖါက္ခဲ့ပါတယ္..အားလံုးေရွ႕မွာျဖစ္ခဲ့တာပါ….. နားရြက္မွာျပားေစ့နီးပါးအေပါက္ျဖစ္သြားတယ္….မီးခိုးစြဲေသြးစို႕ေနတဲ့အေပါက္မွာ သစ္ကိုင္းစ(သို႕) ေဆးလိပ္တို တစ္ခု ထိုးထားခဲ့ၾကတယ္…..တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့အနာက်က္ခဲ့ေပမယ့္ (၁၂.၂.၁၉၉၂)အသတ္ ခံရတဲ့အထိ အဲဒီနားတစ္ဖက္ဟာ လံုး၀မၾကားရေတာ့ပါဘူး…..ေအာက္အခ်ဳပ္ေဆာင္( LECTURE HALL ) မွာက်ေနာ္တို႕အတူေနၾကရတံုးကသူ႕နားရြက္ကိုျပခဲ့တာလည္းမွတ္မိေနပါတယ္….ကိုသက္ႏိုင္ကအပတ္စဥ္(၅) ဆႏၵျပၿပီး ဒါဘာပြဲလုပ္ေတာ့ ကိုေမာင္ေမာင္ၾကြယ္၊ကိုေ႒းျမင့္၀င္း၊ကိုရန္ေအာင္၊ကိုရန္ရွင္းတို႕လိုဘဲ မိ်ဳး၀င္းတို႕ကို ေမးခြန္းေတြေမးၿပီး အဖြဲ႕အစည္းေကာင္းဘို႕အတြက္ ေျပာခဲ့တဲ့သူတစ္ဦးေပါ႕….. မိသားစုကမဂၤလာဒံုေစ်းထဲမွာ အုန္းသီးငွက္ေပ်ာသီးဆိုင္ဖြင့္တယ္လို႕ေျပာတာမွတ္မိတယ္….တပ္မိသားစု၀င္တစ္ဦးလို႕ ထင္ပါတယ္….. ဆက္စစ္ဘို႕လုပ္ေနၾကတံုး KIA ကဗိုလ္မွဴးပန္းေအာင္နဲ႕တစ္ခ်ိဳ႕ကုန္းေပၚတက္လာတာေတြ႕တယ္… က်ေနာ္တို႕အားလံုးကိုျပန္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကိုသံေခ်ာင္း၊ကိုေအာင္ႏိုင္တို႕က KIAက ဗိုလ္မွဴးပန္းေအာင္ကို ႀကိဳၾကၿပီး သူတို႕၂ ေယာက္ရဲ႕တဲကိုေခၚသြားတာေတြ႕လိုက္ရပါတယ္…. က်ေနာ္တို႕အားလံုးလည္း ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကရပါတယ္… အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႕ ဘယ္လို ခံစားခဲ့ၾကရသလဲဆိုတာကို…စကားလံုးေတြနဲ႕ေဖၚျပဘို႕ မလံုေလာက္ ပါဘူး….. စက္တင္ဘာ(၁၇)ရက္ေန႕မွာ က်ေနာ့္ကို ေအာက္အခ်ဳပ္ေဆာင္(LECTURE HALL) ကိုေရႊ႕ေျပာင္းေပးခဲ့ ပါတယ္….အခ်ဳပ္ေဆာင္မွဴးတာ၀န္ယူထားတာကတပ္ၾကပ္ႀကီးေအာင္မင္းပါ….KIA တပ္စိတ္တစ္စိတ္လည္း လံုၿခံဳေရးတြဲယူ ေပးေနပါတယ္….အဲဒီအခ်ဳပ္ေဆာင္ထဲမွာ အဖမ္းခံေနရသူေပါင္း(၄၀)ေလာက္ရွိေနပါၿပီ…. ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕က်ေနာ္တို႕အသုတ္မွာတင္လူ(၂၀)ေက်ာ္ တစ္ရက္တည္းအဖမ္းခံခဲ့ရတယ္…. ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ကိုခိ်ဳႀကီး၊ဦးစိန္တို႕ကို အေပၚတဲေတြမွာ ဘဲထားပါေသး တယ္….. ရင္ေပါင္ၾကမ္းလို႕ေခၚတဲ့ ကဒ္ထူစကၠဴကို ကတၱရာေလာင္းထားတဲ့ အမဲေရာင္ကဒ္ျပားအပိုင္းအစေလးေတြ ခင္း အိပ္ရတယ္…..ၿခံဳရတာက ေစာင္အပိုင္းအစေသးေသးေလးေတြပါ…. တခ်ိဳ႕လည္းၿခံဳအိပ္စရာ လံု လံု ေလာက္ေလာက္ မရွိပါဘူး…..စားရတာကထမင္းနဲ႕ဆားပါ…..ထမင္းစားၿပီးရင္ေတာ့ေရေသာက္လို႕ရတယ္…. လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားၿပီး မ်က္လုံးကိုအ၀တ္ပိုင္းနဲ႕စည္းၿပီးအၿမဲပိတ္ထားတယ္…ထမင္းစားခ်ိန္ဘဲ ဖြင့္ရတယ္…ထထိုင္ရတယ္….ညဘက္မွာေတာ့လံုၿခံဳေရးတာ၀န္က်ေတြက မထင္ရင္မထင္သလို ရိုက္ႏွက္တာမ်ိဳး ေတြရွိတယ္….ကိုယ္တိုင္ခံရတာကေတာ့ တစ္ညမွာ အခ်ဳပ္ေဆာင္မွဴးေအာင္မင္း(တပ္ၾကပ္ႀကီး)ရဲ႕ သတၱိျပတာကို ခံရတာပါ….G3 ဒင္နဲ႔ေခါင္းကိုေဆာင့္တယ္…နားထင္ကိုေဆာင့္တယ္… ေသနတ္ေျပာင္းနဲ႕ ေမးေစ့ကိုရိုက္တယ္… နာရီ၀က္ေက်ာ္အစြမ္းျပတယ္….၁၀ေနရာေလာက္ကြဲပါတယ္….၆ေနရာေလာက္ခ်ဳပ္ရပါ တယ္…. မ်က္ႏွာစည္းကၽြတ္လို႕ ေအာက္ငံု႕ၾကည့္ေတာ့…ေသြးေတြကၿခံဳအိပ္တဲ့ ဇာျခင္ေထာင္အပိုင္းေပၚမွာ အပံု လိုက္ခဲေနတယ္…..ေခါင္းတစ္ခုလံုး ေလထဲလြင့္ေနသလိုပါဘဲ….ခ်ဳပ္ေပးသူကဆရာမသိမ့္ေဆြလား၊ေဘာက္မိုင္ လား၊ေဆးတပ္သား( ေဗ်ာက္ေသာက္ ) လားမမွတ္မိေတာ့…… က်န္သူေတြလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အရိုက္အႏွက္ခံရလို႕ ကြဲၾက ခ်ဳပ္ၾကနဲ႕ ၾကားသိေနရပါတယ္…. ကင္းေစာင့္တဲ့ KIA ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္က အားေပးစကားလာေျပာတာ….ေသြးေတြသုပ္ေပးတာ မွတ္မိတယ္… ရက္ျခားဆိုသလို အဖမ္းခံရသူေတြတိုးလာပါတယ္…. ထလရေတြနဲ႕မတဲ့သူေတြ…. နဲနဲမသကၤာခံရသူေတြ….အဖြဲ႕အစည္းမွာ အတိုက္အခံလုပ္သူေတြ…..….သိမ္းႀကံဳးဖမ္းတယ္လို႕ျမင္ပါတယ္…. မခံႏိုင္ေတာ့လို႕ကိုယ္လည္း၀န္ခံ ေနာက္တစ္ေယာက္လည္းဆြဲထည့္လိုက္လို႕ အဖမ္းခံရသူေတြလည္းရွိတယ္… ထလရ ေတြက သူတို႕မသကၤာသူေတြ…ဖမ္းခ်င္သူေတြကို လိုင္းတင္ေမးလို႕..….. ေျဖခဲ့ရသူေတြလည္းရွိတယ္….တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အသစ္ဖမ္းခံရသူေရာက္လာရင္ မနက္အေပါ႕အေလး သြားခ်ိန္ေတြမွာအနားရေအာင္ကပ္ၿပီး ျမန္ျမန္၀န္ခံလိုက္ဖို႕အႀကံေပးၾကတယ္….ဘုမသိဘမသိ ၀န္မခံရင္ ေသသြားမွာစိုးလို႕ ဘယ္လိုေျဖ….ဘယ္ေထာက္လွမ္းေရးကလို႕ေျပာ….စသျဖင့္ သင္ေပးၾကသူေတြလဲရွိတယ္.. ညဘက္ေရာက္ရင္ ဘယ္သူ႕ကိုေခၚသြားၿပီ…ဘယ္တဲမွာဘယ္သူ႕ကိုစစ္ေနလို႕ ေအာ္ေနတာ…စသျဖင့္ သိေနရ…ၾကားေနရတယ္….ငရဲျပည္ကို အရွင္လတ္လတ္ေရာက္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့…. ကိုယ့္အလွည့္က ဘယ္ေတာ့ျပန္လာဦးမလဲေတြးၿပီး လန္႕ေနၾကရတဲ့ အေျခအေနေပါ့….. စက္တင္ဘာတတိယပတ္ ေလာက္မွာ KIA က ကင္းတာ၀န္ယူတာေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး…. ေအာက္တိုဘာလဆန္းေလာက္ထင္ပါတယ္…ကိုညီညီေက်ာ္(ဗဟိုေကာ္မတီ-ခရိုင္မွဴး) ကိုစစ္ဖို႕ ေခၚသြားတာ..အဲဒီညျပန္လာမပို႕ဘူး…. သူနဲ႕က်ေနာ္က ေက်ာခ်င္းကပ္အတူထားတာ….ေနာက္ေန႕ညေန ကိုျမင့္သိန္း(ကင္းသမား)က ကိုညီညီေက်ာ္ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားေၾကာင္း တိုးတိုးကပ္ေျပာသြားလို႕ သိရတယ္...ကိုျမင့္သိန္းလည္းသိပ္မၾကာခင္အဖမ္းခံရပါတယ္….ေနာက္ပိုင္း တန္းစီးျဖစ္ၿပီး (၅၅)ေယာက္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ဦးေဆာင္စီစဥ္သူထဲမွာ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္…. ေအာက္တိုဘာလကုန္မွာ အလုပ္ေတြစခိုင္းေနပါၿပီ….ေက်ာက္တံုးေတြကို မိုင္းခြဲၿပီး လမ္းခင္းရတာပါ… ေက်ာက္တံုးထမ္းသူထမ္း…ခင္းသူခင္း….လွည္းနဲ႕ဆြဲတဲ့သူေတြကဆြဲေပါ့….သံေျခက်င္းေတြ၀ယ္လာလို႕တစ္ခ်ိဳ႕ ေျခေထာက္မွာခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရပါၿပီ….. အဖမ္းအဆီးကလည္း ဆက္ရွိေနေသးၿပီး….စစ္ေၾကာေရးလုပ္တာလည္းရွိေနတံုးပါဘဲ….. တစ္ရက္မွာကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကိုစစ္ေဆးဘို႕ အေပၚကုန္းကို ထမ္းတင္ေပးဘို႕ လူလာေခၚေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ကိုဘိုဘို၊ေနာက္ႏွစ္ဦး လိုက္သြားရတယ္….ကိုမ်ိဳး၀င္းတဲေဘးကကြပ္လပ္မွာ ကိုခ်ိဳႀကီးနဲ႕ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို လက္၀ါးကပ္တိုင္တင္ပါတယ္….သံေခ်ာင္းက ခံုတစ္လံုးနဲ႕ထိုင္ၿပီးစစ္ေမးပါတယ္….ေနာက္ေတာ့ သံေခ်ာင္းက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လက္၀ါးေတြကို သံရိုက္ထည့္ဘို႕ ရာဟုဆိုတဲ့ရဲေဘာ္ကိုခိုင္းတယ္…ကြန္မန္ဒိုတပ္စုကပါ… ၄ လကၼသံနဲ႕ လက္၀ါးႏွစ္ဘက္လံုးကိုရိုက္ထည့္တာပါ….တူမရွိလို႕ သစ္သားတံုးတစ္ခုနဲ႕ရိုက္သြင္းပါတယ္… ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကနဲနဲညီးၿပီးေအာင့္ခံပါတယ္….၄၅မိနစ္ေလာက္စစ္ၿပီးမွ ျပန္ျဖဳတ္ေပးခဲ့တာပါ….ကိုခ်ိဳႀကီး ကိုေတာ့ ေျခေထာက္ေရွ႔မွာမီးဖိုထားၿပီး မီးအပူဟပ္ေအာင္လုပ္ထားပါတယ္….ပူလြန္းလို႕လွည့္ရင္းနဲ႕ ေျခေထာက္ နဲ႕ တိုင္နဲ႕တြဲခ်ည္ထားတဲ့ႀကိဳးေလ်ာ႔ၿပီး ေျခေထာက္ကေနာက္ဘက္ထိလည္လည္ထြက္ပါတယ္….. က်ေနာ္၊ကိုဘိုဘို၊နဲ႕ေနာက္၂ဦးကထိုင္ၾကည့္ခဲ့ရတာပါ….ကင္းတာ၀န္က်ကလက္သီး(ခ) ေဇာ္ျမင့္ပါ….. က်ည္အိမ္ျဖဳတ္…က်ည္ရွင္းၿပီး G 3 နဲ႕နားထင္ကိုခ်ိန္ၿပီး ေမာင္းျဖဳတ္ခ်တာမ်ိဳးလည္း က်ေနာ့္ကိုသူက လုပ္ပါတယ္..အျပင္းေျပလုပ္တဲ့သေဘာမ်ိဳးေပါ့….အရင္က အခ်ဳပ္ေဆာင္ထဲမွာ ကင္းမွဴးေအာင္မင္းကလည္း အဲဒီလိုလုပ္ဘူးပါတယ္….အခ်ဳပ္ေဆာင္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႕က မ်က္ႏွာကိုအ၀တ္စည္းခံထားရတာပါ….နဖူးကိုG 3 နဲ႕ေတ့ၿပီး ေၾကာက္ေအာင္ေျပာတယ္….လွန္႕တယ္ေပါ့….ၾကြက္ကိုဖမ္းၿပီး ေၾကာင္က ကစားေနသလိုမ်ိဳးေပါ့…… ေအာက္တိုဘာလဆန္း ေလာက္မွာ ကိုခင္ေမာင္ေဇာ္ကို ကိုမ်ိဳး၀င္းကျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ဗန္းေမာ္ခရိုင္ ကိုေခၚသြားပါတယ္….ဒုတိယပတ္ေလာက္မွာ ကုလား(ခ) (၀င္းႏိုင္စိုး) ကို ကိုသံေခ်ာင္းအမိန္႕နဲ႕ ျပန္လႊတ္ ေပးလိုက္ပါတယ္….. ေအာက္တိုဘာလကုန္ေလာက္မွာ က်ေနာ္တို႕အားလံုးကို အလံတိုင္ကုန္းေနာက္က အေပၚ အခ်ဳပ္ေဆာင္ ကို ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္…..ဘားတိုက္ေဟာင္းႀကီးမို႕ အကာေတြကိုလည္း အက်ဥ္းသားေတြကဘဲ ၀ါးကပ္ေတြကာ ၾကရပါတယ္….အခင္းကေျမႀကီးမွာဘဲ ရင္ေဘာင္ၾကမ္းအစုပ္ေတြ ခင္းအိပ္ၾကရတယ္…အဲဒီကိုေရာက္ၿပီး သိပ္မ ၾကာခင္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္( ၁ ) ရက္ေန႕မွာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ဦးစိန္ (ရန္ကုန္) ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္…. ဦးေလးစိန္ကအခ်ဳပ္ေဆာင္မွာ ရက္ပိုင္းေလာက္ပဲေနခဲ့ရတာပါ….သူ႕အတြက္လုပ္ေပးထားတဲ့ ၀ါးကြပ္ပ်စ္ ေလးေပၚမွာဘဲ အိပ္ေနရင္းကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္…..စစ္ေၾကာေရးမွာ စစ္တာေဆးတာေတြေတာ့ ခံခဲ့ရေပမယ့္ ျပင္းထန္တဲ့ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတာ့ မေတြ႕ရပါဘူး….အသက္အရြယ္အရေသာ္၄င္း စိတ္ခံစားမႈမ်ား ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အတြက္၄င္း ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္…..အက်ဥ္းသားမ်ားမွဘဲ သခ်ၤဳင္းမွာ ေျမျမွဳတ္ သၿဂၤ ိဳလ္ ခဲ့ပါတယ္….ဆြမ္းသြတ္အမွ်ေပးေ၀ျခင္းေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးလို႕ မွတ္မိပါတယ္….. ေနာက္ပိုင္း အဖ်ားအနာမ်ားတဲ့အတြက္ ကိုစိုးေလး၊ကိုျမင့္သိန္းတို႕မွ အေစာင့္၀န္ထမ္းမ်ားကိုေျပာၿပီး ၀ါး မ်ားခုတ္ကာ ၀ါးကြပ္ပ်စ္မ်ား လုပ္ခဲ့ၾကရပါတယ္….အလုပ္လုပ္ရာမွာလည္း သူတို႕၂ေယာက္က ဦးေဆာင္လုပ္ ၾကရ ရင္းနဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာတန္းစီး သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္သြားၾကပါတယ္….ေရွ႕ပိုင္းမွာ မ်ိဳးေဇာ္ေအာင္နဲ႕ ၀င္းျမင့္ တို႕က အက်ဥ္းသားေတြကိစၥလုပ္ေပးရရင္းနဲ႕ တန္းစီးသေဘာမ်ိဳး ထားတာရွိပါတယ္…..မနန္းေအာင္ေထြးၾကည္….မနန္း ေစာ ၊ မခင္ခ်ိဳဦး ၊ မတူးတူး တို႕က ထမင္းခ်က္ၿပီး အက်ဥ္းသားေတြကို ေကၽြးရပါတယ္…. အခ်ဳပ္ေဆာင္နဲ႕ ကပ္လွ်က္အနိမ့္ပိုင္းေလးမွာ မီးဖိုႀကီးထားပါတယ္….စားရတာက ထမင္းနဲ႕ဆား၊ ထမင္းကို ဆန္ျပဳတ္ ဆမ္းၿပီး ဆားနဲ႕စားရပါတယ္….. အခ်ဳပ္ေဆာင္နဲ႕ကပ္လွ်က္ ဘားတိုက္မွာ ကင္းတပ္စိတ္ကိုထားၿပီး (၂) နာရီျခား ကင္းသမား၂ေယာက္က ေန႕ည ကင္းေစာင့္ပါတယ္….၀င္ေပါက္တေပါက္ထဲရွိၿပီး အဲဒီအေပါက္၀မွာဘဲ အထဲ၀င္ေစာင့္တာပါ….အခ်ဳပ္သား အားလံုးက ( ၇၀ ) ေလာက္ရွိပါတယ္…..ေနာက္ပိုင္းဗန္းေမာ္ခရိုင္က ( ၁၅ )ေယာက္ေလာက္ေရာက္လာၿပီးမွ (၈၅) ေယာက္ေလာက္ျဖစ္သြားပါတယ္….. သင္တန္းဆရာ ကို၀င္းေနာင္ (လူ႕ေဘာင္သစ္- ဗဟန္း) ကို လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့အတြက္သတ္ပစ္ခဲ့တယ္လို႕ သိရပါတယ္….ရင္းမွဴးေအာင္သန္းမွ အခ်ဳပ္ေဆာင္တြင္း ပစ္ခတ္မွဳေၾကာင့္ ဦးေအာင္ကိုး (တပ္ၾကပ္ႀကီး) ေသနတ္မွန္ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႕သိရပါတယ္….စိုးမင္းေအာင္၊ ကိုေအးေက်ာ္(မႏ ၱေလး)၊ တို႕ ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႕သိရပါတယ္….. မနက္၅း၀၀နာရီထ…. အေပါ႕အေလးသြား….လူစစ္ၿပီး အလုပ္တာ၀န္ေတြခြဲပါတယ္….အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနမေကာင္းသူေတြ…ေျချပတ္လက္ျပတ္သူေတြ….အားနဲၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သူေတြေလာက္ပဲက်န္ၿပီး အားလံုး အလုပ္လုပ္ရပါတယ္…..အစပိုင္းမွာေတာ့ ေျမေပါက္…လမ္းျပင္…. ေက်ာက္တံုးေတြခင္း လုပ္ရပါတယ္…. ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ၀ါးခုတ္၊သစ္ခုတ္၊ အေဆာက္ အဦးေဆာက္… ထင္း(ပင္စည္လံုး)ေတြကို အပင္လိုက္ခုတ္ ….ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ထမ္းပိုးသယ္ယူၾကရပါတယ္… အခ်ဳပ္ေဆာင္မီးဖိုႀကီးအတြက္ လုပ္ရတာလည္းရွိခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရွိသမွ် ရံုးအဖြဲ႕….တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြအားလံုး အတြက္ ထင္းကိစၥ၊ အေဆာက္အဦးေဆာက္တဲ့ကိစၥ၊ ထရံယက္တဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္ၾကရပါတယ္…. အက်ဥ္းသားအား လံုးနီးပါးလည္း သံေျခက်င္းေတြနဲ႕ ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ…. မနက္၈း၀၀နာရီထိတစ္ပိုင္း အလုပ္လုပ္ရၿပီး မနက္စာစားရပါတယ္…..၉း၀၀နာရီေလာက္ကေန ညေန၅း၀၀နာရီထိ ဆက္ၿပီးအလုပ္လုပ္ရပါတယ္….ၿပီးေတာ့ညေနစာစားၾကရပါတယ္…. ေအာက္အခ်ဳပ္ေဆာင္မွာတင္ ကင္းမွဴး( ေထာင္မွဴး) ေတြက ညေန ၆း၃၀ ေလာက္ကစၿပီး သီခ်င္းဆိုခိုင္း တာမိ်ဳးေတြ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား ရွိေနပါၿပီ…..ကင္းမွဴးေတြက အစပိုင္းမွာ တပ္ၾကပ္ႀကီးေအာင္မင္း၊ ဆရာထိန္လြင္ တို႕ျဖစ္ပါတယ္…အေပၚအခ်ဳပ္ေဆာင္ေရာက္ေတာ့ ကိုေစာျမေအာင္….တပ္ၾကပ္လွမ်ိဳးေအာင္တို႕ ပါ….. ညေနစာစားၿပီးရင္ တစ္ဦးနဲ႕တဦး လက္ကိုႀကိဳးခ်ည္ေပးၾကရတယ္…. မ်က္ႏွာစည္းေတြ စည္းေပးၾကရတယ္… ေျခေထာက္မွာေတာ့ သံေျခက်င္းေတြနဲ႕ေပါ့….တစ္ခ်ိဳ႕(၅)ေယာက္ေလာက္က ထိပ္တံုးနဲ႕ေနရတာရွိတယ္….ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ထိပ္တံုးနဲ႕ေနရတာမ်ားပါတယ္…တာ၀န္က်ကင္းသမား ေတြက လွဲေနဘို႕မေျပာေသးရင္ေတာ့ ထိုင္ေနလို႕ ရေသးတယ္…. ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အလွည့္က်သီခ်င္းဆိုတာေတြ လုပ္ၾကရတယ္….ကိုထိန္လင္းရဲ႕လူကက္ဆက္ ေတြျဖစ္သြားၾကတာေပါ့….. ၈း၃၀ေလာက္ဆိုအိပ္ခ်ိန္ေပးတယ္…အိပ္ခ်ိန္ေပးၿပီးေနာက္ပိုင္း ကေတာ့ လွဳပ္ခ်င္ရင္ေတာင္ လွဳပ္လို႕ မရေတာ့ပါဘူး…..လွဳပ္မိရင္ တာ၀န္က်ကင္းသမားရဲ႕ ကန္တာျဖစ္ျဖစ္၊ ေသနတ္ဒင္နဲ႕ေခါင္းကိုေဆာင့္တာျဖစ္ျဖစ္ ခံရပါတယ္…တစ္ခ်ိဳ႕ အိပ္ရင္းနဲ႕ စိတ္ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ၿပီး ထထိုင္ တာမ်ိဳးေတြျဖစ္တာရွိတယ္…အဲဒီက်ရင္ ခံရခ်က္ကမသက္သာပါဘူး….. ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လွဳပ္ခ်င္ရင္ တစ္ဖက္လွည့္ခ်င္ရင္ အိပ္ေနရင္းနဲ႔…. လွည့္ခ်င္တယ္…. ဆိုၿပီးကင္းသမားကို ေအာ္ၿပီးသတင္းပို႕ရတယ္…သူကလွည့္ဆိုၿပီးေျပာမွ လွည့္ရတယ္….အေပါ့သြားဘို႕အတြက္ ဂလူးကို႔စ္ ပုလင္း (၂) လံုး ေျခရင္းမွာ ထားရတယ္….ည၁၂နာရီမွာတခါ၊ ၄နာရီမွာတခါ တန္းစီးေတြက အေပါ႕စြန္႕ ဘို႕ႏွိဳးတယ္…. မ်က္ႏွာစည္းခၽြတ္ၿပီး ပုလင္းထဲကို အေပါ့စြန္႕ရတယ္…. လက္ႏွစ္ဘက္ပူးၿပီး ႀကိဳးတုတ္ထား တာကိုမဖိတ္ေအာင္ အေပါ့စြန္႔ရတယ္….. ဖိတ္က်ရင္ မနက္က် ေကာင္းေကာင္း အရိုက္ခံရပါေတာ့တယ္….. ညဘက္ေတြမွာေတာ့ မၾကာမၾကာ လာေရာက္ ရိုက္ႏွက္တာေတြရွိပါတယ္….၂ေယာက္စ ၃ေယာက္စ အရိုက္ခံရတာရွိသလို အားလံုးထထိုင္ခိုင္းၿပီး အကုန္လံုးကို ေခါင္းေတြကို ရိုက္တာလည္းရွိပါတယ္….ကြဲၾက ၿပဲၾကေပါ့….. မူးလာၿပီးရိုက္တာတစ္မ်ိဳး….ေတာ္လွန္ေရးေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲၿပီး လာရိုက္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္…. တစ္ရက္မွာေတာ့ ရင္းမွဴးေအာင္သန္းနဲ႕ အဖြဲ႕မူးၿပီး၀င္လာတဲ့အသံ ၾကားရတယ္….၉း၃၀ေလာက္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္….အားလံုးထထိုင္ၾကဘို႕ေအာ္ေျပာတယ္…..ဘယ္ဘက္ထိပ္(ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕ဘက္)မွ စရိုက္လာတာ အနားကိုေရာက္လာတယ္….မကြဲရင္ေနာက္တစ္ခ်က္ထပ္ရိုက္ဘို႕ေျပာၿပီးရိုက္လာၾကတာ….. ေခါင္းနဲ႕တုတ္နဲ႕ထိမဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရတယ္…..ပထမတစ္ခ်က္ဒိန္းကနဲအရိုက္ခံရၿပီး လင္းကနဲျဖစ္ၿပီး ယိုင္သြား တယ္…..ေခါင္းကိုျပန္တည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခုနေနရာကိုဘဲေနာက္တစ္ခ်က္ထပ္ထိၿပီး ယိုင္က်သြားတယ္….. ေခါင္းကိုျပန္မတ္ဘို႕လုပ္ရင္း ပူေႏြးတဲ့အရည္ေတြမ်က္ႏွာေပၚကျဖတ္စီးေနတာ ထိေတြ႕ခံစားရတယ္…. မ်က္ႏွာစည္းေခ်ာင္က်သြားလို႕ ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္ေတာ့ တင္ပလင္ေခြထိုင္ေနတဲ့ ေပါင္ေပၚက ေစာင္ေပၚမွာ ေသြးေတြက အပံုလိုက္ အခဲလိုက္ ျမင္ေနရတယ္…..ေခါင္းတခုလံုး ေလထဲလြင့္ေနတယ္…..မလဲသြားေအာင္ စိတ္ကိုစုစည္းၿပီးေနရတယ္…..မိနစ္၂၀ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဆးတပ္သား(ေဗ်ာက္ေသာက္) ေရာက္လာၿပီး ခ်ဳပ္ေပးတာမွတ္မိတယ္…..၈ခ်က္လား၊၁၁ခ်က္လားခ်ဳပ္တယ္ၾကားတယ္…..ခဏေနေတာ့ မူးလာတယ္….. လွဲအိပ္ေနရင္းမူးလာတယ္…..အန္ခ်င္လာတယ္….ထထိုင္ၿပီးအန္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ သစ္သားပံုးတခု တန္းစီး ၀င္းျမင့္ ကယူလာေပးတယ္….စားထားသမွ်ထမင္းေတြ အကုန္ျပန္အန္ထြက္တယ္….အရမ္းမူးလာလို႕ လွဲေနရင္းကေန ဘာမွမသိေတာ့ဘူး၊သတိျပန္ရလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အရင္ေနရာမွာမဟုတ္ဘဲ ေနာက္တေနရာ ျဖစ္ေနတယ္….၂ရက္သတိေမ့ေနတယ္လို႕ေနာက္မွသိရတယ္….မခင္ခ်ိဳဦးက ဆန္ျပဳတ္လာတိုက္တာ မွတ္မိတယ္… ပထမတစ္ဇြန္းမွာတင္ ပါးစပ္ထဲမွာအရမ္းခါးေနတယ္….. အရမ္းမူးေနတယ္….အဲဒါဘဲ သတိရ လိုက္ၿပီး ျပန္ေမ့သြားတယ္…..ေနာက္ထမ္းစင္ေပၚတင္ေနတာသိလိုက္တယ္….ကိုစိုးေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္ လိုက္တယ္.. သခ်ၤ ိဳင္းကုန္း အေကြ႕နားေရာက္ေနတာသိလိုက္ၿပီး ေမ့သြားတယ္….. သတိျပန္ရေတာ့ KIA ေဆးရံုမွာေရာက္ေနတယ္….ေခါင္းကဒဏ္ရာက အနာက်က္ေနၿပီ…. တစ္ပတ္ေလာက္ေမ့ေနတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္….ေျခေထာက္မွာသံေျခက်င္းနဲ႕ဆိုေတာ့ KIA လူနာေတြက စားစရာခိုးေကၽြးၾကတယ္….စည္သူ၊ ဖိုးေႏွာင္းးနဲ႕ ႏိုင္ေစာတို႕ လာေစာင့္တာမွတ္မိတယ္….လမ္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္က်င့္ရတယ္….အားျပတ္သလိုျဖစ္ၿပီး ေျခေထာက္ေပၚၾကာၾကာ မရပ္ႏိုင္ဘူး… ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ထလရသန္းေဇာ္လာေခၚၿပီး အခ်ဳပ္ေထာင္ကိုျပန္ပို႕တယ္…. ကိုေအာင္ဖိုး(ခ)ေအးသက္လတ္နဲ႕ ေဘးခ်င္းကပ္ေနရတယ္….ထမင္းစားေတာ့သူနဲ႔ဘဲ ပလပ္စတစ္အခင္း ေလးတခုေပၚမွာ အတူစားရတယ္…. ကိုေအာင္ဖိုးကေျပာတယ္…. ကိုရဲလင္း က်ေနာ္နဲ႕အတူစားရတာ အစဥ္ေျပရဲ႕လားတဲ့….က်ေနာ္ကဘာကိုေျပာတာလည္း ေမးေတာ့ သူ႕ေျခေထာက္နဲ႔လက္ကိုၾကည့္ေနတယ္…. လက္တဖက္ကလည္းျပတ္ေနတယ္….ေျခေခ်ာင္းေတြကလည္းျပတ္ေနတယ္….သူ႕ကိုရြံေနမွာကိုသူအား နာေနတာထင္တယ္….က်ေနာ္က…ဟာ…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႕ခ်က္ခ်င္းေျပာလိုက္တယ္….သူဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ေနတာေတာင္မွ ….ကိုေအာင္ဖိုးရဲ႕ အာနာတတ္တဲ့စိတ္…. ႏူးညံ့တဲ့စိတ္ဓာတ္ကို အၿမဲ အမွတ္ရေနမွာပါ…… အခ်ဳပ္ေဆာင္ျပန္ေရာက္ၿပီး (၂)ရက္ေလာက္ အလုပ္မလုပ္ရေသးဘဲ ေနရတယ္…. တစ္ရက္ အက်ဥ္းသားေတြ အလုပ္သြားေနတံုး အခ်ဳပ္ေဆာင္ေရွ႕ကြပ္လပ္မွာ ခဏေနရတယ္….ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ တို႕လည္းအထဲျပန္မ၀င္ရေသးဘဲရွိေနၾကတယ္….၂ေပေလာက္ရွိၿပီး လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္တုတ္္တဲ့ တုတ္တ ေခ်ာင္းနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့အေျခအေန ေရာက္ေနပါၿပီ….က်ေနာ္ကို စကားေျပာခ်င္ေနပံုရတယ္….ေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႕ ကပ္လာတယ္….အေစာင့္ေတြလစ္တံုး က်ေနာ္ကို စကားနဲနဲေျပာပါတယ္….. သူ႕ကိုေတာ့ထားမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့…..တစ္ခ်ိန္က်အခြင့္ႀကံဳရင္ အျဖစ္မွန္ေတြကို ေဖၚထုတ္ေပးပါတဲ့….. က်ေနာ္ ေခါင္းညိတ္ျပခဲ့ေပမယ့္….ေရွ႕ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာမေရရာေတာ့ …..စကားေတြအမ်ားႀကီး ျပန္မေျပာႏိုင္ခဲ့ပါဘူး… ေနာက္ပိုင္းက်သိရတာက သူ႕နားမွာေနခဲ့၊အိပ္ခဲ့ရတဲ့ ကိုထိန္လင္း၊ကိုသိန္းထြန္း၊တို႕အျပင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို အဲဒီလိုမွာသြားခဲ့ပါတယ္….တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ နဲ႕ဘဲ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့တာပါ… ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကိုဘိုဘို၊ကိုစိုးေလး၊ကိုထိန္လင္းတို႕က သူတို႕အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ထရံယက္ရတဲ့ ဆီမွာတြဲၿပီးေနခိုင္းတယ္….၀ါးျဖတ္ရင္းႏွီးျဖာတာသင္ရင္းေပါ့….အခ်ဳပ္ေဆာင္ထဲမွာ အလုပ္မလုပ္ဘဲေနရင္ ခ်ိသြားတာမ်ားတယ္…..ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ကိုခ်ိဳႀကီးတို႕ကိုေတာ့ တျခားသူေတြနဲ႕ အဆက္အဆံမလုပ္ေအာင္ သီးျခားထားတယ္….စကားမေျပာၾကရဘူး…… ေနာက္ပိုင္းအားျပန္ျပည့္လာေတာ့ တျခားသူေတြလိုဘဲ ၀ါးခုတ္၊ တိုင္ခုတ္၊ သစ္လံုးပိုင္းေတြသယ္နဲ႕ လုပ္ရတယ္….ထရံယက္တဲ့အခါရက္ရတယ္…. ၾကားထဲမွာ ၂ခါေလာက္ ကိုမ်ိဳး၀င္း၊ကိုေအာင္ႏိုင္ တို႕က ေခၚေတြ႕တာရွိတယ္…. ထိုင္ခိုင္းထားၿပီး ဘာမွမေျပာဘဲေနၾကတယ္….တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘာေျပာခ်င္သလဲဆိုတာ ကိုမ်ိဳး၀င္းကေမးတယ္…..အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ ရိကၡာရာရွင္ လုပ္ေပးဘို႔ေျပာလိုက္တယ္….ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ လုပ္ေပးမယ္လို႕ေျပာတယ္….. အက်ဥ္းသားေတြက အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႕ စားလို႕ရတဲ့အရြက္ေတြခူးလာၾကၿပီး ထမင္းစားတဲ့အခါ ေ၀မွ်စားၾကတယ္….အစိမ္းစားလို႕ရတဲ့ အရြက္ေတြက ေရၾကက္သြန္၊ စိန္နေဘာ္ညြန္႕၊ မုန္ညင္းရြက္လို အရြက္ေသးနဲ႕ အပင္ေလးေတြပါ…. ဇႏၷ၀ါရီေလာက္က်မွ ရိကၡာနဲနဲထုတ္ေပးတယ္….အာလူးကိုပါးပါးလွီးၿပီး ဟင္းရည္ပံုစံမ်ိဳးစားရတယ္…စြန္တန္ဟင္းရည္စားရတယ္…မွ်င္ငါးပိအရည္က်ိဳစားရတယ္…၃ရက္ေလာက္ဆို ကုန္ၿပီ….ဟင္းပါတယ္ဆိုရံုစားၾကရတာပါ….တစ္ပတ္တခါ အမဲသားကလက္တဆစ္ေလာက္စားရတယ္…. ေနာက္ပိုင္းအက်ဥ္းသားေတြက ေရခ်ဥ္ေပါင္၊ အခ်စ္ပြင့္ေတြခူးလာၾကၿပီး မီးဖိုႀကီးကိုေပးၿပီး ရိကၡာလုပ္ၾက တယ္……အားလံုးစားၾကတယ္….. ဒီလိုနဲ႕အက်ဥ္းသားဘ၀က အိပ္လိုက္၊စားလိုက္၊ အလုပ္လုပ္လိုက္နဲ႕ စက္ရုပ္ေတြလိုလို….ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ တဲ့ ဘ၀ေတြအေနနဲ႕တရက္ၿပီးတစ္ရက္ကုန္သြားတယ္….မာနေတြမရွိေတာ့ဘူး၊ခံစားခ်က္ေတြမရွိေတာ့ဘူး…. တိရိစာၦန္ေတြလို ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ စခန္းသြားေနၾကရတယ္….ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး….. ၾကားထဲမွာ ကိုမိုးေဇာ္ထြန္း(ခ)ကိုမိုးႀကီးကို လာေခၚသြားၿပီး ကိုမ်ိဳး၀င္းအမိန္႕နဲ႕ လႊတ္လိုက္တယ္…. သူလိုဘဲအားလံုးက လြတ္ခ်င္ၾကတယ္….အားက်ၾကတယ္…..ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္….. ညဘက္ေတြ အလွည့္က်သီခ်င္းဆိုၾကရတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ခံစားခ်က္နဲ႔ကိုယ္ စိတ္ေျဖရာရခဲ့တာေတြ ေတာ့ ရွိခဲ့ၾကမွာပါ…..အရိုက္အႏွက္မခံရဘူးဆိုရင္ေပါ့…… အခ်ဳပ္ေဆာင္ထဲမွာ အရွည္ႀကီး၀င္းသိန္းဆံုးတာမွတ္မိတယ္….ကိုေအာင္မင္း(ကိုထိန္လင္း) ကိုေထာင္မွဴး လွမ်ိဳးေအာင္က နံခ်ပ္ကူနဲ႕ လမိုင္းတင္တယ္ဆိုၿပီး တညလံုး တေန႕လံုးရိုက္ခဲ့လို႕ ေသဆံုးခဲ့ရတာ မွတ္မိပါတယ္….. တစ္ခ်ိဳ႕အက်ဥ္းသားေတြ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့လို႕ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တာေတြ…..ေျခလက္ေတြေဖါေယာင္ၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တာေတြျဖစ္ၾကတယ္…..ေဒသအေခၚကေတာ့ ထံုျဖစ္တယ္လို႔ေျပာၾကတယ္…..တကိုယ္လံုး သန္းႀကီးမေတြတက္ၿပီး ညဘက္ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရတဲ့အထိ ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္…..အလုပ္နားလို႕သန္းႀကီး မေတြ ရွာရင္ ၁၅မိနစ္ေလာက္နဲ႕ အေကာင္၁၀၀ေလာက္ရတယ္….ကုန္သြားတယ္ဆိုတာမရွိဘူး…..ညဘက္အိပ္ ခ်ိန္က်မွ ကိုယ္ေပၚမွာတရြရြနဲ႔ေျပးၾကတယ္….ကိုက္ၾကတယ္…..ေလာကငရဲတခုေပါ့….